انتخاب رم ddr2

با سلام و عرض ادب خدمت شما دوست عزیز,
 
در ابتدا لازم دانستیم اطلاعاتی در رابطه با رم ها برای شما شرح دهیم .
در هنگام خرید رم به چه مواردی توجه کنیم؟
اگر تبلت یا لپتاپ می خرید، احتمالاً تنها می توانید حجم آن را انتخاب کنید، البته این مورد هم در صورتی امکان پذیر است که اصلاً انتخابی داشته باشید.
باید توجه داشته باشید که ارتقای رم لپتاپ ها گاهی کار چندان ساده ای نیست و حتی روی برخی لپتاپ های مدرن امروزی که رم ها روی مادربورد آنها تعبیه شده، به هیچ وجه امکان افزودن رم جدید یا تعویض با مدل های پر ظرفیت تر را ندارید. به همین دلیل باید در هنگام خرید لپتاپ میزان رم مورد نیاز خود را به دقت تخمین زده و احتمالاً باید قید ارتقای این قطعه را نیز بزنید. ولی در مورد کامپیوترهای رومیزی شرایط فرق می کند.

 

به عبارت دیگر اگر قصد دارید برای کامپیوتر جدید خود رم تهیه کنید یا قصد ارتقای رم فعلی را دارید باید به برخی مشخصات آن توجه کنید. تقریباً تمامی مادربوردهای کامپیوترهای شخصی امروزی از چند درگاه رم بهره می برند و می توانید تعداد، ۲، ۴، ۶ یا بیشتر ماژول رم را روی آن نصب کنید. با این حال سوالی که پیش می آید این است که چه ماژول رمی خریداری کنیم؟
اجازه دهید این موضوع را در دو بخش بررسی کنیم. ابتدا حالتی را در نظر می گیریم که قصد بستن یک کامپیوتر جدید و انتخاب رم برای آن را دارید و سپس شرایطی را بررسی خواهیم کرد که می خواهید رم فعلی کامپیوتر خود را ارتقا دهید.
انتخاب رم برای کامپیوتر رومیزی جدید
در هنگام خرید کامپیوتر جدید باید ابتدا مادربورد و پردازنده خود را انتخاب کرده و به تناسب مادربورد رم مورد نیاز را انتخاب کنید. در انتخاب این قطعه باید به موارد زیر توجه داشته باشید.

• ظرفیت رم
• نوع رم از جمله DDR3، DDR4 و …
• پشتیبانی مادربورد از تعداد کانال های متعدد از جمله Dual Channel و …
• باس پشتیبانی شده رم

مقایسه انواع رم کامپیوترهای شخصی

در هنگام انتخاب رم یکی از مهمترین مسائل حجم مورد نیازتان است که این مورد را به طور خلاصه بررسی کردیم. درباره سه مورد دیگر باید به همخوانی آنها با مادربورد توجه کنید. اطلاعات مرتبط با مواردی که در ادامه توضیح می دهیم را می توانید در سایت سازنده مادربورد، دفترچه یا روی جعبه آن مشاهده کنید. همچنین معمولاً برخی از اطلاعات مرتبط با رم های پشتیبانی شده روی سطح برخی از مادربوردها درج می شود.
مورد دوم به نوع رم باز می گردد. اکنون جدیدترین رم ها از نوع DDR4 هستند. در صورتی که مادربورد مورد نظرتان از رم DDR4 پشتیبانی می کند، امکان نصب رم های دیگر (مثلاً DDR3) را ندارید. به عبارت دیگر در مورد این بخش باید دقیقاً همان موردی را انتخاب کنید که مادربودرتان از آن پشتیبانی می کند.
نکته بعدی تعداد کانال های پشتیبانی شده توسط مادربورد برای رم است. اکنون تقریباً تمامی مادربودرهای موجود در بازار از رم های دو کاناله پشتیبانی می کنند.

مقایسه انواع رم های مورد استفاده در اکثر لپتاپ ها

هنگامی که روی مادربوردهای با پشتیبانی از Dual Channel یا کانال های دوگانه، به تعداد زوج رم نصب می کنید، در واقع دو مسیر ارتباطی بین مجموعه رم ها با سایر بخش ها از جمله چیپست اصلی مادربورد و در نتیجه پردازنده را در ایجاد کرده اید.
در این شرایط قطعاً کارایی سیستمتان نسبت به حالتی که تنها از یک کانال بهره ببرید افزایش قابل توجهی خواهد یافت. به همین دلیل شدیداً پیشنهاد می شود که روی این مادربوردها رم هایی با تعداد زوج نصب کنید.
به این منظور می توانید بسته های رم موجود بازار را خریداری کنید که در تعداد زوج عرضه می شوند. با این حال در نهایت باید توجه داشته باشید که نحوه نصب رم ها هم اهمیت دارد.

 

به عنوان نمونه در دفترچه یک مادربورد با پشتیبانی از رم های Dual Channel که در بالا مشاهده می کنید، اشاره شده که در صورت تمایل برای تعبیه یک، دو یا ۴ ماژول رم، باید در کدام اسلات ها رم را نصب کرد. در بسیاری از مادربوردها در صورتی که از راهنمای دفترچه پیروی نشود، ممکن است سیستم به درستی بالا نیامده و قابل استفاده نباشد یا رم ها به صورت دو کاناله کار نکنند که در این صورت کارایی به میزان زیادی کاهش می یابد.
مورد دیگر باس رم است که معمولاً به دو صورت بیان می شود:

• با عددی که نشان دهنده باس رم است و پس از نوع رم می آید: به عنوان نمونه DDR4-1600 که نشان دهنده نوع رم و با سرعت داده ۱۶۰۰ مگا ترنسفر در ثانیه (MT/s) یا به عبارتی میلیون انتقال در هر ثانیه است. این عدد دو برابر کلاک باس ورودی خروجی رم است. در مثال فوق کلاک باس ورودی یا به طور ساده تر فرکانس رم برابر با ۸۰۰ مگاهرتز (MHz) است. البته گاهاً در بازار ایران به اشتباه همین رم را ۱۶۰۰ با فرکانس ۱۶۰۰ مگاهرتز می خوانند.
• به صورت نام ماژول (Module Name) که به صورت عددی بعد از عبارت «PC» و سپس یک عدد نشان دهنده نوع رم DDR می آید. نام ماژول در واقع اشاره به سرعت انتقال لحظه ای بر اساس مگابایت در ثانیه (MB/s) دارد.

به طور خلاصه می توان یک مورد را مثال زد: DDR3-1066 اشاره به رم از نوع DDR3 دارد که سرعت داده آن ۱۰۶۶ مگا ترنسفر در ثانیه است. همچنین همین رم به صورت PC3-8500 نیز نمایش داده می شود که نشان دهنده DDR3 و با همان فرکانس است که البته به این طریق به راحتی می توان سرعت انتقال لحظه ای آن (۸۵۰۰ مگابایت در ثانیه) را نیز دریافت. با این حال اکنون نحوه نمایش اول (DDR3-1066) در بین کاربران و فروشنده ها در ایران مرسوم تر است.

 

رم های DDR3 در انواع با نرخ داده ۸۰۰ الی ۲۱۳۳ مگا ترنسفر در ثانیه عرضه می شوند در حالی که مدل های DDR4 با نرخ داده ۱۶۰۰ تا ۳۲۰۰ ارائه می شوند.
البته باید اشاره کرد که قابلیت های دیگری از جمله XMP نیز وجود دارد که بر اساس آن می توان سرعت کارکرد رم ها را افزایش داد که در این مطلب به آنها نمی پردازیم. علاوه بر این ها در لپتاپ ها انواع دیگری از رم ها از جمله DDR3L نیز وجود دارد که تفاوت هایی با رم های دیگر دارد.
هر چه ظرفیت رم بیشتر و باس رم بالاتر باشد، بر قیمت آن افزوده می شود. همچنین رم های جدید تر از جمله DDR4 نسبت به نمونه های قدیمی تر از جمله DDR3 معمولاً قیمت بالاتری دارند.
از برندهای معروف رم ها می توان به کورسِیر، جی اسکیل، کینگ استون، پَتریوت، اِی دیتا، کروشال، PNY، سوپر تلنت، OCZ، ماشکین و … اشاره کرد. عمده ترین تفاوت رم های تولید کننده های مختلف به طراحی ظاهری آنها مرتبط است.
بعضی از رم ها از هیت سینک های ویژه ای برای خنک کردن چیپ ها بهره می برند که البته معمولاً زیباتر هم به نظر می رسند. در نهایت برای خرید رم علاوه بر توجه به مواردی که ذکر شد، آن نمونه ای را در نظر بگیرید که بهترین سرعت باس را با بهترین قیمت ارائه می دهد.
چطور از طریق نرم افزار اطلاعات رم ها را دریابیم؟
اگر علاقه دارید که از پردازنده و مادربورد و نیز رم های سیستم خود اطلاعات بیشتری داشته باشید می توانید از نرم افزار CPU-Z روی سیستم عامل ویندوز استفاده کنید. در ادامه تنها به بررسی بخش هایی از این نرم افزار خواهیم پرداخت که به رم ها مربوط هستند.

در سربرگ «Memory» اطلاعات کلی از رم پشتیبانی شده (در اینجا DDR4) به همراه شرایط کارکرد صحیح کانال ها (در اینجا Dual Channel) نمایش داده می شود. همچنین حجم کلی رم های فعلی (۱۶ گیگابایت) نشان داده شده. فرکانس رم نیز در بخش «DRAM Frequency» با عدد ۱۰۶۳.۶ یا به طور حدودی ۱۰۶۶ مگاهرتز مشخص شده است.

در سر برگ «SPD» می توان از مشخصات هر یک از رم های نصب شده روی اسلات ها اطلاع یافت. به عنوان نمونه در اینجا نوع رم نصب شده در اسلات اول، DDR4 است و ظرفیتی ۸ گیگابایتی دارد. باس آن نیز حدود ۲۱۳۳ (معادل با فرکانسی در حدود ۱۰۶۶ مگاهرتز) است. با این حال توجه داشته باشید که ممکن است در بخش «Slot» گزینه ای خالی نشان داده شود که نشان از وجود یک اسلات خالی در مادربوردتان باشد، در حالی که امکان ارتقا آن وجود نداشته باشد. این حالت معمولاً در برخی از لپتاپ ها به چشم می خورد.

چگونه رم کامپیوتر را نصب یا تعویض کنیم؟
تعویض رم یکی از ساده ترین کارها در ارتقای سخت افزار است. پس از اینکه اطمینان یافتید رم مناسب را خریداری کرده اید، مراحل زیر را انجام دهید:

• کامپیوتر را خاموش کرده و از برق بکشید.
• تمامی کابل های متصل به بیرون کیس را از آن جدا کنید.
• درب کناری کیس را باز کنید. حالا به مادربورد دسترسی پیدا کرده اید.

• اسلات های رم معمولاً در کنار پردازنده قرار دارند. روی پردازنده معمولاً یک هیت سینک خنک کننده به همراه یک فن نصب شده، البته کاری به آن نداشته باشید.

• اگر نیاز به بیرون آوردن رم های قبلی دارید، به سادگی با فشار روی گیره های دو طرف رم، آن را آزاد کنید. با آزاد شدن هر دو گیره، رم اندکی به بالا می جهد و می توانید آن را از جای خود خارج کنید. اگر هم می خواهید در اسلاتی خالی رمی را قرار دهید، به سادگی هر دو گیره را به طرفین باز کنید. در شکل بالا مشاهده می کنید که اسلات پایینی باز و اسلات بالایی بسته است.
• گرد و خاک های اسلات ها را با دمنده باد (و نه سشوار داغ!) یا با دور کم جارو برقی پاک کنید.
• حالا می توانید رم های جدید را در جای خود قرار دهید. در این مرحله فراموش نکنید به روشی که در بالای مطلب گفتیم، از دفترچه راهنمای سازنده مادربورد تبعیت کنید تا رم ها را در اسلات های صحیح نصب کنید.

• در زیر رم ها شکاف (یا شکاف هایی) وجود دارد که باید در برآمدگی میان اسلات قرار گیرد. این بریدگی در میانه رم قرار ندارد و اندکی به یک سو نزدیک تر است. توجه کنید که بریدگی رم با برآمدگی اسلات منطبق باشد.

• در نهایت رم را با دو انگشت در جای خود فشار دهید و سپس گیره ها را به جای خود باز گردانید تا مشابه با شکل بالا رم در جای خود قفل شود.
• درب کیس را ببندید، کابل ها را وصل کرده و کامپیوتر را روشن کنید. در این مرحله ممکن است کامپیوترتان پیش از بالا آمدن ویندوز بارها به صورت خودکار ری استارت شود تا رم را بشناسد.
• در نهایت می توانید پس از بالا آمدن سیستم عامل از طریق برنامه CPU-Z که قبل تر توضیح دادیم یا از طریق بایوس سیستم از شناسایی صحیح ماژول ها و مشخصات دقیق آنها اطلاع پیدا کنید.

رایانه چه مقدار رم را می‌تواند مدیریت کند؟
اطلاعات دیگری که هنگام ارتقا با تغییر رم نیاز داریم این است که بدانیم یک رایانه چه مقدار رم را می‌تواند مدیریت کند. در اینجا دو عامل وجود دارند. یکی بیشینه رم که نسخه ویندوز پشتیبانی می‌کند و دیگری بیشینه مقداری که مادربورد سیستم می‌تواند پذیرا باشد. در اکثر موارد این مادربورد است که مقدار رم سیستم را محدود می‌کند.
در بخش ویندوز عوامل محدود کننده به صورت زیر هستند:

• نسخه‌های ۳۲ بیتی ویندوز: نسخه ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ می‌تواند تا ۴ گیگابایت رم را مدیریت کند و در این مورد فرقی بین ویرایش‌های ویندوز خانگی، حرفه‌ای یا شرکتی وجود ندارد.
• نسخه‌های ۶۴ بیتی ویندوز: نسخه‌های ۶۴ بیتی ویندوز در ویرایش خانگی تا ۱۲۸ گیگابایت و در ویرایش‌های ویندوز ۱۰ آموزشی، حرفه‌ای یا شرکتی تا ۲ ترابایت رم را پشتیبانی می‌کنند. بر روی ویندوز ۷ مسائل کمی فرق می‌کند. ویرایش خانگی پایه از این ویندوز می‌تواند تا ۸ گیگابایت، ویرایش خانگی پرمیوم تا ۱۶ گیگابایت و ویرایش حرفه‌ای تا ۱۹۲ گیگابایت رم را مدیریت می‌کند.

در مورد این که مادربورد تا چه میزان رم را پشتیبانی می‌کند، کاملاً به سازنده آن بستگی دارد؛ اما اغلب رایانه‌های مدرن دست‌کم ۸ گیگابایت و به احتمال بیشتر ۱۶ گیگابایت رم را پشتیبانی می‌کنند.
برای دانستن این موضوع باید مستندات مادربورد یا رایانه را مطالعه کنید. اگر نمی‌دانید نوع مادربورد رایانه‌تان چیست می‌توانید در این مورد هم از Speccy استفاده کنید. در این نرم‌افزار به بخش motherboard مراجعه کنید تا اطلاعاتی که به دنبالش هستید را ببینید.

همچنین میتوانید با گوگل کردن نوع مادربورد می‌توانید میزان رمی که پشتیبانی می‌کند را بدانید.
رایانه شما به چه نوع رم نیاز دارد؟
هنگام ارتقا یا تعویض رم باید نوع رمی که رایانه شما استفاده می‌کند را نیز بدانید. در این خصوص چند نکته وجود دارد که باید در نظر بگیرید.
نخست نکته این است که رم‌های رایانه‌های دسکتاپ معمولاً در ماژول‌های DIMM عرضه می‌شود (نوع طولانی‌تر در تصویر زیر). اما رم‌های لپ‌تاپ و برخی رایانه‌های فشرده‌تر به صورت ماژول‌های SODIMM عرضه می‌شوند (در تصویر زیر نوع کوتاه‌تر پایینی)

سپس باید نسل رمی را که مادربورد رایانه‌تان می‌پذیرد بدانید. این اطلاعات در نسخه DDR ارائه شده است:

• DDR2: این نسل از رم در سال ۲۰۰۳ معرفی شده است. احتمال این که رایانه شما از این نوع رم استفاده کند بسیار بعید است مگر این که واقعاً رایانه‌ای قدیمی باشد.
• DDR3: این نسل رم در سال ۲۰۰۷ معرفی شد. این نوع در میان رایانه‌هایی که در طی ۵ تا ۸ سال اخیر ساخته شده‌اند، رواج بسیار بیشتری دارد و هنوز هم در میان رایانه‌های مقرون‌به‌صرفه انتخاب مناسبی محسوب می‌شود.
• DDR4: این نسل از رم رایانه در حدود سال ۲۰۱۴ معرفی شده است و در میان رایانه‌های جدید به خصوص آن‌هایی که به طور خاص برای بازی یا علاقه‌مندان به رایانه‌های پیشرفته طراحی شده است رواج بیشتری دارد.

مادربوردها هر کدام برای یک نسل از رم طراحی شده‌اند، بنابراین ابتدا باید نسل رم رایانه خود را بشناسید چون امکان این که به بازار رفته و یک ماژول رم DDR4 خریده و بر روی رایانه‌ای که برای DDR3 طراحی شده است نصب کنید وجود ندارد. در واقع حتی به صورت فیزیکی هم این دو نوع رم به هم نمی‌خورند. در تصویر زیر به فرورفتگی‌های متفاوت دو نوع متفاوت رم در قسمت پایینی توجه کنید. آن‌ها عمداً این گونه طراحی شده‌اند تا به اشتباه در شکاف‌های مربوط به نوع رم دیگر نتوان آن‌ها را نصب کرد.

رم DDR3 در بالا و رم DDR4 در پایین. به محل متفاوت تورفتگی‌ها توجه کنید.
سؤال بدیهی بعدی این است که از کجا بدانیم نسل رم ما کدام است؟ البته پاسخ این است که باید دوباره برنامه Speccy مراجعه کنید. این بار نیز به بخش RAM بروید. در سمت راست در قسمت پایین مدخل SPD را باز کنید. در این بخش می‌توانید نسل، اندازه، تولیدکننده و شماره مدل هر ماژول RAM نصب شده روی رسانه خود را ببینید.

بنابراین اینک می‌دانیم که رایانه ما از حافظه DDR4 استفاده می‌کند.
قربان در رابطه با   ۴gb ddr2 باید ذکر کنم فروشگاه زیر این محصول را در اختیار دارد قربان .
فروشگاه خرید  ۴gb ddr2 : لینک
اگر سوال بیشتری در این زمینه داشتید حتما با ما در ارتباط باشید .
 
 
باتشکر,
تیم پشتیبانی